Afgelopen maandag op tweede pinksterdag was het een dag van een bijzonder muzikaal moment. Een erelid van de muziekvereniging waar ik bij speelwerd maar liefst 100 jaar! Daar hoort natuurlijk een serenade bij. Op het programma stond ook een mars, niet echt mijn favo genre om te spelen. Een stuk in marstempo (120) met herhalingen, een trio met een modulatie , vaak een hele kleine partij en de noten dicht op elkaar zodat je een bril of een vergroting nodig hebt.

De man zelf speelt niet meer op zijn instrument , hij is met 92 jaar gestopt. Zelf zie ik me dan niet meer op mijn sopsaxje spelen hoor , zou ik als ik dan nog leef, een rietje vastgebonden krijgen op m’n instrument? zouden er dan nog rieten bestaan?

Hij tuft overigens nog wel zelf rond in zijn auto, zijn rijbewijs is pas nog voor drie jaar verlengt en woont nog zelfstandig. En heeft een hele drukke week achter de rug, kranten die je willen interviewen, de burgemeester die langs komt, een groot feest met twee muziekverenigingen , een druk programma voor een 100 jarige!

100 jaar  1916-2016 denk daar eens over na….

Twee oorlogen meegemaakt, van geen eten tot een overvloed van supermarkten, van aanslingerauto’s tot hybride auto’s, van hout/olie kachels tot vloerverwarming,

van een lei, naar een tablet, van radio tot digitale tv, van een zelfgemaakte tol tot mega pretparken. Bedenk ook eens welke muziekstijlen die deze periode voorbij gegaan zijn, van romantiek, Jazz, Blues , Rock en Roll en ga zo nog maar even door.

Waar kunnen wij op terugkijken als we zo oud worden?

Een man van 100 jaar die ik nog zie genieten, zittend op een stoel naar de serenade die we voor hem geven…die ene mars die op het programma stond, wat heb ik die

dit keer met veel plezier gespeeld en ik hoop dat we het volgend jaar nog eens voor hem kunnen spelen. 

“van het concert des levens

krijgt men vooruit nooit de gegevens

want zelfs met een miljoen gigabyte

kan men nog niet vooruit zien in de tijd”

Bladmuziek papier of digitaal ?

De laatste tijd zie ik in het orkest steeds meer tablets om me heen verschijnen op de repetities. Staat wel hip hoor, alleen die standaards zijn vreselijk lomp en passen niet in je tas… Ok, ik ben redelijk IT-minded dus heb het ik geprobeerd, spelen vanaf een tablet. Je hebt niet meer te maken met stapels papier, die je moet ordenen. Van de andere kant is de bladmuziekspiegel, het formaat van het scherm voor sommigen net iets aan de kleine kant, ondanks het feit dat dat weer wordt gecompenseerd door een strak en helder beeld. En in een app als Seescore, kun je de ‘notendichtheid’ zelf  instellen. Het reflecterend zonlicht kan funest zijn voor de leesbaarheid van het scherm (hoewel het heldere retinascherm van de huidige generaties iPads daar  wat minder last van heeft door de  hogere resolutie).
Ik open m’n mapje van het juiste orkest en ja ze staan geordend onder elkaar wauw! Niet meer minuten lang zoeken in je map. Vooral als een partij uit meerdere pagina’s bestaat kon ik altijd uren naar bladzijde 2,3 en 4 zoeken, of ik was een stuk aan het spelen en bij bladzijde twee kwam ik erachter dat het van een heel ander stuk was. Tja …

Scrollen. Ik kan er niet aan wennen. Ik weet dat er voetpedalen zijn, maar zeg nou zelf; ik ben muzikant en ik ga op pad met mijn tablet, mijn veel te grote tablet standaard en m’n voetpedaal (naaimachine idee) om de bladzijden om te slaan… Ook mis ik het even intekenen van iets op m’n partij met m’n eerlijk meegenomen Ikea potloodje.

Ikea potlood? Ja perfect formaat en een hele sterke punt!

Wat ik ook nog mis zijn de bladzijden naast elkaar. Is er nou niet een bedrijf die een dubbele A4 tablet voor muzikanten uit kan vinden? Ik ruik een gouden business…

Een mini tablet zou ook de perfecte uitkomst zijn voor dweilorkesten e.d. ter vervanging van het marsenboekje en in de avond heb je gelijk verlichting.

Maar de gedachten dat tijdens je solo, je tablet vastloopt of de batterij is leeg of zo.

Nee ik ben old fashion en houd het bij m’n papieren partijen. Maar mocht er iemand zijn die een dubbele A4 tablet kan maken en waarbij ik een digitaal Ikea potloodje kan gebruiken en een sierlijke standaard? Dan… ja dan ga ik het gebruiken.

Slagwerkers. Die zou je wel moeten verplichten bij elk orkest vanaf een tablet te spelen. Waarschijnlijk hoef ik hier geen uitleg over te geven.

Ow ja mocht er iemand naar de Ikea gaan, denk even aan mij en neem wat potloodjes mee ?

Verder ben ik benieuwd naar jullie bevindingen, deel gerust je mening hier onder dit bericht !

Saxofoonles
Elke dinsdag geef ik blokfluit en saxofoonlessen en dat doe ik met heel veel plezier. Als op het einde van de les je leerling weer met een big smile vertrekt is dat een hartstikke fijn gevoel. Leerlingen, ik heb ze in allerlei vormen. De ijverige die al bladzijdes vooruit kijken, maar ook de ow het is alweer dinsdag leerling … Zelf heb ik vandaag les bij m’n favoriete leraar.. In welke categorie qua leerling val ik ? Ehm misschien later meer….

Ik zit nu zo’n ongeveer 9 maanden bij Hans op les. Voorheen was ik alleen klassiek geschoold en Hans heeft me geïntroduceerd in Jazz en blues, denk hierbij aan Mintzer en Niehaus, Snidero en wat is dat heerlijk om te spelen! In het begin was dit best wennen en voor de echte muziekkenners; het is een andere timing, Niehaus boogjes, Blue en ghostnotes …qua muziek keuze ben ik dan ook helemaal omgeswitched. Ho niet qua conservatorium studie hoor daar volg ik gewoon de klassieke richting maar dit is gewoon zo heerlijk ontspannend om erbij te doen, ik verheug me ook altijd op deze lessen.

In de video krijg je een kleine impressie van de gezellige leerzame lessen bij Hans… Het zonnetje scheen en had niet echt m’n dag… Ow het was alweer vrijdag ? de dertiende ook nog…

klik voor de video op de onderstaande link!
https://youtu.be/I-P4ztqR_00

Throwback thursday ook wel #tbt een hype die is komen overwaaien vanuit Amerika . Bekende mensen die op deze dag massaal kiekjes uit de oude doos delen op twitter, instagram, en Facebook. Vaak nog zonder Botox, neuscorrecties en bil/borst/wang/haar implantaten zodat je tien keer moet kijken totdat je ze herkent.
Throwback thursday.. Ik ga hier denk ik een wekelijkse blog van maken, terugblikken op de mooie muzikale herinneringen, waar zal ik eens beginnen?

In mijn eerste blog schreef ik hoe ik ooit begonnen ben met saxofoon spelen en had het over het eerste kwartet waar ik ooit in speelde. We waren ongeveer 15 jaar en we speelde allemaal nog niet zo lang saxofoon … En laat ik hier nu nog opnames van hebben !

Een mooie herinnering aan de leuke en inspirerende lessen die we altijd op de dinsdag kregen van Esther, in het muziek kamertje bij Aart van Rijnsbergen, soms als Aart op vakantie was mochten we in “grote” zaal in het dorpshuis spelen , wat een feest was dat! Deze opname is van een voorspeelavond , een paar weken later hebben we ook nog opgetreden tijdens de Bommelse kunstroute , wat vonden we dat stoer en we kregen er een leuk zakcentje voor .

Beste (oud) muziek vriendjes /kwartet leden deze blog draag ik op aan jullie , en ik hoop dat jullie met veel plezier en met een big smile terug luisteren naar dit fragment. Ga even terug in de tijd :

Ow ennuh … Voor de eerste alt in dit fragment , we kunnen nog steeds saxofoons gebruiken in het orkest hoor ?

Verder wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties die ik afgelopen week gekregen heb , super leuk ! De bedoeling is dat ik ongeveer 2 a 3 keer per week een blog post, waaronder ook kleine vlogs ( video’s) Morgen heb ik weer saxofoonles en zal hierover een vlog maken !

Gister had ik de dag van vandaag al helemaal gepland . Vanochtend zou ik m’n muziektheorie / geschiedenis enz. Gaan leren en vanmiddag even wat etudes erin stampen . 

Nadat ik gister … Beter gezegd afgelopen nacht weer eens veels te lang muziek heb geluisterd en gezocht op spotify stond ik vanmorgen al moe op , maar goed volgende week moet ik mijn opdrachten van fase 1 inleveren dus hop aan de gang ! Studeren … Ik moet nog steeds wennen aan koffie en ik houd het nog maar bij de cola light ( slecht , i know maar ja…) koelkast open … Cola op …”Hallo Jumbo!”

Hebben jullie dat ook , je gaat voor Iets naar de supermarkt en vervolgens kom je met een volle tas terug. Denk je nog even snel te zijn door de zelf scanner te pakken maar vervolgens sta je langer in de rij dan bij de gewone kassa . Ik  loop aan de achterkant naar buiten en kom ik er na 5 minuten achter dat ik mijn auto toch echt aan de voorkant geparkeerd moet hebben … Goedemorgen so far…

Thuis de boodschappen in de koelkast gelegd , even snel een wasje in de wasmachine doen .. O wacht het lampje van de afwasmachine brand ook , snel ook maar even leeg ruimen . Inmiddels zijn ook de reclame folders bezorgd … Gezellig !

Eindelijk geïnstalleerd om m’n theorie opdrachten te gaan doen , de buurman is inmiddels ook wakker en begint heel mooi zijn klassiek repertoire te spelen op de piano , prachtig echt waar … Ik droom weg , na tien minuten gaat de deurbel , de postbode die een pakketje komt afleveren voor iemand die niet thuis is in de straat . Hmmmm toch ook gelijk maar even een stofzuiger door de benedenverdieping halen …. De wasmachine begint te piepen toch snel maar even leeghalen en in de droger stoppen . Mijn buik begint te rammelen , het is tegen twaalf uur , eerst maar even een broodje ….

Dag planning …. Wat stond er nu op de planning ? Saxofoon spelen ? ja daar heb ik nu wel tijd voor … 

Nee ik heb niet geshopt bij Olivander in de Wegisweg , jammer genoeg geen magische toverstaf maar het is echt een dirigeerstok .

Vorige maand werd ik gevraagd om het Wilhelmus te dirigeren tijdens de dodenherdenking , voor ik er over na dacht zei ik al heel enthousiast “ja” want ja wat stelt het eigenlijk voor ?

Ik weet niet of jullie het programma Maestro wel eens hebben gezien , maar ik zat op de zondagavonden altijd die kandidaten uit te lachen en snapte het gewoon niet dat het soms zo moeizaam ging , of dat het orkest totaal de mist in ging .

Afgelopen maandag tijdens onze wekelijkse fanfare repetitie was het dan zover ,even een keertje oefenen met het orkest . Het Wilhelmus begint met een opmaat , tja hoe pak je zoiets aan ? In ieder geval de inzet was er de eerste keer niet ! Toch moeilijker dan ik dacht , gelukkig hielp onze dirigent een handje en leerde me het mee zuchten met de muzikanten en na een paar keer ging het redelijk .

Gisteravond stond ik er dan echt alleen voor , na de twee minuten stilte moest het Wilhelmus ingezet worden … Twee minuten stilte … Nou niet in m’n hoofd kan ik je vertellen …

opmaat ,Vierkwartsmaat , driekwartsmaat … Lange noten afslaan , meezuchten met de muzikanten … Mensen die je aanstaren ..

Dan is het zover ik krijg een teken van de wethouder en ga voor het orkest staan, ik houd m’n dirigeerstok omhoog en de muzikanten zetten het instrument aan de mond … Toch een beetje een magisch Harry Potter gevoel , het voelt als een beetje toverkracht .

De opmaat …hij ging goed! Wat voor maatsoorten ik allemaal geslagen heb weet ik niet , laat ik het zo zeggen… Het orkest begon en eindigde gelijk !

Mijn Bevrijdingsdag begon 4 mei na het Wilhelmus …

Voor herhaling vatbaar ? Ja ! Ik hoop dat we zo nu en dan maestro kunnen herhalen tijdens de repetities .

Expecto patronum …Wim bedankt !
Geniet allemaal van de zon vandaag!

Het lijkt me leuk om te beginnen met hoe het ooit allemaal begonnen is, dus voor 1 keer een wat langere blog.

Ik heb het geluk dat ik uit een vrij muzikale familie kom, maar met saxofoon spelen ben ik vrij laat begonnen , ik denk dat ik een jaar of 12 was. Ik wist eigenlijk nooit goed wat bij me paste. Zoals zovelen ben ik op 6/7 jarige leeftijd begonnen op een blokfluitje waar we elke week klassikaal een lesje van de basisschool juf kregen die het eigenlijk zelf ook niet zo heel goed kon. Met kerst mocht je dan spelen in de kerk dat was altijd een spannend iets om te doen. Thuis werd het hele kerst repertoire goed geoefend met m’n vader en broer die me dan op de piano begeleide , wat dan in mijn beleving al super klonk. Later volgde er ook nog een dwarsfluit en piano.

In de brugklas wist ik het opeens , ik wil saxofoon spelen! Ik leerde een jongen kennen die sax speelde misschien komt het daardoor wel , en nog steeds ben ik blij dat ik die keuze heb gemaakt. Ik had het geluk dat mijn ouders zo gek waren om gelijk een saxofoon te kopen , een studie instrument een Durbin dat is iets wat je gewoon niet vergeet, en waar ik nog steeds een beetje spijt van heb dat ik die sax heb verkocht want er zat een heel mooi geluid in .

Toen opzoek naar een docente, en ik kwam uit bij de plaatselijke fanfare waar een conservatorium studente lesgaf, Esther Venrooy.

De eerste les vergeet ik nooit meer , wat was het moeilijk om er geluid uit te krijgen , en een rietje goed op je mondstuk vastmaken wat een karwei! Maar vastbesloten oefende ik elke dag heel wat uurtjes en na drie maanden had ik lesboek deel 1 uit ( a tune a day)  De fanfare waar ik les bij had vroeg ik interesse had om bij het orkest te gaan spelen. Spelen in een fanfare wilde ik dat wel? Ik besloot het een kans te geven en deed auditie bij onze dirigent. Wat was ik zenuwachtig , mijn auditie nummer was uit Guy Lacour nr 9 ( vergeet niet ik had pas drie maanden les…)

En ja ik mocht er tussen, stiekem voelde dat als een overwinning, en dat ik naast die leuke knappe jongen mocht zitten was natuurlijk een leuke bijkomstigheid .

Tijdens mijn middelbare school heb ik meer studie uren op mijn sax gemaakt dan dat ik mijn boeken voor school heb ingekeken. Gelukkig wel in 1 keer alles gehaald op de middelbare school iets wat ik tot op de dag van vandaag nog niet helemaal snap.

Toen ik 16 was heb ik auditie gedaan voor het conservatorium in Utrecht , was ik zenuwachtig? Nou nee geen tijd voor , zo chaotisch als ik was en ben, was ik mijn toelatingsexamen vergeten. Nou ja vergeten… ik kwam er 12 uur voor mijn auditie erachter dat ik auditie had. Gelukkig ging het allemaal goed en mocht ik beginnen met de vooropleiding, maar wat was dat zwaar! HAVO en vooropleiding tegelijk , wat inhield vier dagen middelbare school en 1 dag naar het conservatorium in Utrecht .

Het was een ramp, mijn vooropleiding bestond uit alleen maar Klosé etudes, als ik dat boek nu zie krijg ik spontaan weer flashbacks.  Het plezier in het saxofoonspelen verdween als sneeuw voor de zon . Achteraf gezien heb ik gewoon de verkeerde docent getroffen, ik besloot te stoppen en wat voelde ik me vrij daarna!

Helaas stopte mijn docente  Esther met lesgeven en deed alle leerlingen naar mij over, inmiddels heeft ze een eigen afdeling gecreëerd op een conservatorium in België met elektronische muziek.

Door lessen te gaan geven is mijn honger naar meer ook weer aangewakkerd. Ik krijg er energie van en heb een paar weken geleden knopen doorgehakt . Vastgesteld dat ik nu niet gelukkig word van wat ik doe, en heb besloten om weer te gaan studeren!

Dit keer ga ik het conservatorium voltooien , de timing is beter, ik ben beter ontwikkeld en ben er nu echt klaar voor .

Op mijn blog kunnen jullie de weg daar naar toe volgen. En ja, ook andere leuke dingetjes hoor!

Hoe is het afgelopen met die leuke knappe jongen?

Helaas hij is gestopt met saxofoon spelen , life goes on maar wat hebben we leuke herinneringen .